แรงงานประมงเผชิญกับความเสี่ยงต่อชีวิตและวิถีชีวิตที่เพิ่มขึ้น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการจับปลาที่มากเกินความจำเป็นส่งผลให้แรงงานประมงต้องออกทะเลเป็นเวลานานยิ่งขึ้น หรือต้องเดินทางออกไปไกลกว่าขีดความสามารถของเรือ แรงงานประมงจึงได้เริ่มใช้กลยุทธ์ใหม่เพื่อจัดการ เสริมสร้างอำนาจ และปกป้องสิทธิของตน เพื่อตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เผชิญอยู่

งานชิ้นนี้นำเสนอบทเรียนจากการจัดตั้งองค์กรแรงงานประมงในหลายภาคส่วนซึ่งสอดคล้องกับอนุสัญญาขององค์การแรงงานระหว่างประเทศฉบับที่ 188 ว่าด้วยการทำงานในภาคประมง ซึ่งจำกัดความว่าแรงงานประมงหมายรวมถึงทุกคนที่ทำงานในการจับสัตว์น้ำ ตั้งแต่แรงงานประมงพื้นบ้าน ไปจนถึงแรงงานประมงนอกน่านน้ำ งานวิจัยนี้ทบทวนแนวโน้มการรวมตัวของแรงงานประมงพร้อมทั้งระบุความท้าทายร่วมกันและปัจจัยที่ส่งผลต่อการรวมตัวของทั้ง 6 ประเทศ ประกอบด้วย เอกวาดอร์ กานา อินโดนีเซีย เม็กซิโก ไต้หวัน และประเทศไทย ซึ่งมีความเคลื่อนไหวใหม่ๆ เกี่ยวกับการรวมตัวเกิดขึ้นในประเทศเหล่านี้

งานวิจัยนี้พิจารณาถึงปัจจัยและพลวัตหลายประการที่ส่งผลถึงการรวมกลุ่มของแรงงานประมงและความสามารถในการเข้าถึงข้อมูล การเยียวยา และการผลักดันนโยบายต่างๆ โดยให้ข้อมูลเชิงลึกที่ได้จากการสัมภาษณ์ผู้จัดตั้งองค์กรและผู้เชี่ยวชาญด้านการประมง ข้อค้นพบจากงานวิจัยเน้นย้ำว่าประเด็นใดที่ต้องทำงานเพิ่มเติมหรือต้องการกลยุทธ์เพิ่มเติมเพื่อสร้างการรวมกลุ่มด้านการประมงที่แข็งแรงขึ้นและมีอิทธิพลมากยิ่งขึ้น ข้อค้นพบเหล่านี้ควรนำไปใช้ในการสนับสนุนการดำเนินงานของนักเคลื่อนไหวและผู้สนับสนุนสิทธิแรงงานประมงและความยุติธรรมด้านสิ่งแวดล้อม ทั้งในระดับประเทศและระดับสากล

ข้อค้นพบได้แก่

• สหภาพแรงงานและองค์กรแรงงานที่เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงสิบปีที่ผ่านมากำลังสร้างแรงผลักดันที่สำคัญ แต่ยังคงต้องการความเป็นหนึ่งอันหนึ่งอันเดียวกันมากยิ่งขึ้น หลายองค์กรต้องเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับโครงสร้างภายใน ขยายฐานสมาชิก และรวมกลุ่มกับองค์กรพันธมิตรเพื่อเรียกร้องความรับผิดชอบจากรัฐบาลและนายจ้าง
• การขาดความสอดคล้องทางนโยบายทำให้เกิดความท้าทายในการปกป้องสิทธิแรงงานประมงเนื่องจากกระทรวงด้านแรงงาน ประมง และคมนาคมเผชิญกับข้อติดขัดในการร่วมมือกัน ความล้มเหลวในการแก้ไขความบกพร่องดังกล่าวยิ่งเพิ่มความไม่ไว้วางใจของแรงงานประมงต่อรัฐบาล และเป็นการส่งเสริมการต่อต้านรวมตัวของแรงงานประมงที่มีอยู่แล้วให้รุนแรงยิ่งขึ้น
• ทรัพยากรเพิ่มเติมมีความสำคัญมากในการเริ่มต้นการจัดตั้งแรงงานในภาคส่วนที่ยังไม่เคยมีการรวมกลุ่มมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทที่บริษัทต่างๆ การจ้างที่ปรึกษาหรือองค์กรพัฒนาเอกชนเพื่อรับฟังเสียงแรงงาน อย่างไรก็ตามทรัพยากรเหล่านี้อาจก่อให้เกิดความขัดแย้งระหว่างองค์กรแรงงานที่จัดตั้งโดยสมาชิก และต้องมีการจัดการอย่างระมัดระวัง
• ผู้จัดตั้งแรงงานแรงงานประมงอาจต้องทำหลายอย่างพร้อมกัน ทั้งใช้ประโยชน์จากการรณรงค์ระหว่างประเทศ รับมือกับการเมืองระดับชาติ ผลักดันแนวทางแก้ไขกับรัฐบาลท้องถิ่น และเจรจากับนายจ้าง พันธมิตรระดับนานาชาติจึงต้องสร้างแคมเปญรณรงค์ที่สอดคล้องกับสิ่งที่องค์กรแรงงานประมงให้ความสำคัญ